نگاهی به درون: کالبد شکافی آیپد مینی رتینا

اپل به دنیای تبلت ها با معرفی آیپد زندگی بخشید، ولی چندی بعد این تبلت های کوچک اندرویدی بودند که جلوداری را در دست گرفتند و نشان دادند که سلیقه غالب را به همراه دارند. قضیه تا جایی پیش رفت که اپل هم ناگزیر شد برای عقب نیفتادن از گردونه رقابت دست به کار شود و نتیجه کارش شد آیپد مینی اول.

ادامه در ادامه ی مطلب!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

از بخت خوش این شرکت، محصول نو رسیده خوش درخشید و حتی به زعم برخی افراد، حق برادر بزرگتر را هم خورد تا اپل در رده هفت اینچی ها هم صاحب شرکت کننده قدری باشد. اما در دنیای پر شتاب امروزی، دیر بجنبید از قافله پس افتاده اید و باید مدام در حال بهتر شدن و نوآوری باشید.

یک پای ماجرا هم خواست مصرف کننده است؛ امسال همه منتظر بودند نمایشگر آیپد مینی دوم را درخشان تر و پر از پیکسل ببینند که سر انجام اپل هم به این خواسته جامه عمل پوشاند. از سوی دیگر تراشه تازه وارد و پر سر و صدای A7 که اولین تراشه ۶۴ بیتی بر پایه معماری آرم است را نیز در سینه آیپد مینی جای داد تا مصرف کننده هنگام خرید حسابی بین آیپد ایر و آیپد مینی رتینا دو به شک شود.

طبق روال سابق وب سایت iFixit به محض این که دستش به محصولی برسد اول سراغ پیچ هایش می رود و ما هم در نارنجی گام به گام شما را به تماشای اندرونی آن محصولات می بریم. حالا نوبتی هم باشد نوبت کوچک جثه آیپدها است تا به زیر تیغ برود و از ته دل با ما صحبت کند. پس اگر گوش شنوا دارید با ما به ادامه مطلب قدم بگذارید.

عادت داریم که وقتی نسل جدیدی از محصولات اپل معرفی می شود قطاری از «تر»ها را کنار هم بچینیم؛ پس از همین جا شروع می کنیم: آیپد مینی رتینا گرانتر، سنگین تر و ضخیم تر از سلف خود است ولی در عوض قوی تر هم هست.

مشخصات آن از این قرارند:

• نمایشگر ۷.۹ اینچی، پنل LCD با رزولوشن ۲۰۴۸ در ۱۵۳۶ پیکسل و تراکم ۳۲۶
• پردازنده دو هسته ای و ۶۴ بیتی A7 به همراه ۱ گیگابایت رم
• کمک پردازنده حرکتی M7
• دوربین پشتی ۵ مگاپیکسلی با قابلیت ضبط ویدیوی تمام اچ دی و دوربین جلویی 720p
• وای فای 802.11n با آنتن دو تایی مایمو (MIMO)
• حافظه ۱۶، ۳۲، ۶۴ یا ۱۲۸ گیگابایت

جدای از رنگ دستگاه که مسئله ای سلیقه ای است، محل قرار گیری بلندگوها خوب است و خروجی کم نقصی را باعث می شود.

در باب اندازه، با وجود بزرگ تر شدن دستگاه، هنوز هم می توان به آن برچسب «جا شونده در یک دست» را زد و از این بابت مشکل خاصی وجود ندارد.

اول از همه لوازم مورد نیاز را باید آماده کرد و از آن جایی که این نخستین تجربه در باز کردن یک آیپد مینی رتینا است باید به دقت لوازم را انتخاب کرد تا در میانه راه مشکلی پیش نیاید.

بعد از اندکی کلنجار با چسبی که برای استحکام قرار گیری نمایشگر به کار رفته می توانید آن را از بدنه جدا کنید.

مثل همیشه کلی چسب مسخره همه جای دستگاه هست؛ این اصلاً خوب نیست و کار تعمیر را سخت می کند.

نمایشگر بهتر که به منظور پیکسل های بیشتر به کار گرفته شده ۰.۳ میلی متر ضخامت دستگاه را از مدل سال قبل بیشتر کرده. از قضای روزگار این تفاوت مانند فرق بین آیپد و کیندل فایر HDX است ولی آن کجا و این کجا، کیندل توانست رتبه تعمیر پذیری ۷ از ۱۰ را کسب کند. حالا ببینیم این چند می گیرد.

شما برای این کار باید چند تایی کپسول دل و جرأت بخورید تا بتوانید این طوری یک آیپد مینی را ورق (!) بزنید.

به نظر می رسد اپل کمی از سر و ته کار زده، این یکی در مقایسه با آیپد اول که ۱۶ پیچ داشت فقط ۷ تا دارد.

LCD و کابل آن را با تجربه ای که از آیپد مینی اول به دست آمد باز می کنیم تا کاملاً جدا شود.

شایعات حول مشکل تولید پنل رتینا باعث شد نگاه دقیق تری به آن داشته باشیم. تبلت کوچولوی ما نمایشگری ساخت LG دارد و از راه انداز Dp655 که در آیپد ایر هم یافت شد استفاده کرده.

یک جفت قطعه با شماره های TI TPS65143A و TI TPS65195 هم وجود دارند که به نظر می رسد مدار مجتمع تغذیه نمایشگر باشند.

بعد نوبت به برداشتن پنل جلوی دستگاه می رسد که دشواری خاصی ندارد.

جای تعجب ندارد که کنترل کننده لمسی آیپد از نوع BCM5976 ساخت Broadcom باشد چون که پیش تر در آیپد ایر، آیفون ۵ و آیفون ۵S هم آن را دیده بودیم.

حالا به نیروگاه دستگاه می رسیم که چنین مشخصاتی دارد: ۳.۷۵ ولت، ۲۴.۳ وات ساعت و ۶۴۷۱ میلی آمپر ساعت. به نسبت باتری ۱۶.۳ وات ساعتی آیپد مینی اول، در این جا برای تامین انرژی نمایشگر رتینا به انرژی بیشتری نیاز است که اپل فکرش را کرده.

البته هنوز هم عمر باتری ۱۰ ساعت است که از این نظر پیشرفت یا پسرفتی را شاهد نیستیم.

اگر بار اول موفق نشدید ناامید نشوید، این که گفتیم چسب برای تعمیرکاری نقش «حال گیری» ایفا می کند همین است، کمی بیشتر زور و گرما وارد کنید تا باتری جدا شود.

بالاخره بعد از قدری ور رفتن باتری در می آید و می توانیم ببینیم پشت آن چه چیزهایی هست.

حالا که باتری را جدا کردیم وقت آن رسیده به سراغ باقی قطعات برویم. اول از همه دوربین جلویی سر راه است که شماره 821-1752-A روی آن نوشته شده.

دوربین پشتی هم همان طور که می دانید ۵ مگاپیکسلی است که تغییری نسبت به گذشته نکرده.

مسئله بی تغییر ماندن دوربین از نظر تعمیرکار ایرادی ندارد اما مسلماً خیلی ها را سر خورده می کند.

در آوردن جک هدفون کار دشواری نیست و به راحتی انجام می شود.

مدارات مجتمع به کار رفته در این بخش هم با آن چه در آپد ایر دیدیم یک سان است؛ ولی روی آنها حرفی از اصل و نسب شان زده نشده.

مثل آیپد ایر، این جا هم آنتن دو تایی داریم که باعث بهبود گیرندگی وای-فای می شود.

یک جفت بلندگو را که از جا در آورید چیز زیادی روی شان نوشته نشده که بتوانید سازنده آنها را تشخیص دهید. گویا اپل به ادوات بی نام و نشان علاقه پیدا کرده؛

با یک ابزار پلاستیکی به آرامی می توانید حافظه های تبلت را در آورید. اگر فکر کرده اید که دیگر چسبی در کار نیست سخت در اشتباهید چون دقیقاً زیر قسمت های اتصال، اپل چسب ریخته تا محکم کاری کرده باشد. اما، اما مثل این که دل سازنده برای تعمیرکاران سوخته و از خیر چسب کاری لاجیک برد گذشته.

تغییر شکلی که اپل در این قسمت داده باعث کاهش وزن دستگاه شده که از این بابت خیلی هم خوب است.

هنوز تمام نشده، می خواهیم تازه به اصل کار رسیدم؛ قسمت تراشه ها.

قرمز: تراشه معروف A7 اپل که روی بسامد ۱.۴ گیگاهرتز کار می کند؛ درون همین قسمت ۱ گیگابایت رم هم قرار گرفته.
نارنجی: پردازنده کمک حرکتی M7
زرد: حافظه فلش NAND با ظرفیت ۱۶ گیگابایت ساخت توشیبا
سبز: سنسورهای شتاب سنج و ژیروسکوپ

و باقی تراشه ها:

قرمز: کدک صوتی 338S1213 Cirrus
نارنجی: آمپلی فایر 338S1199
زرد: 343S0656-A1
سبز: ماسفت های FDMC6676BZ و FDCM6683 ساخت شرکت Fairchild Semiconductor

نکات مثبت و منفی:

+ LCD و شیشه آن به هم متصل نشده اند و به طور مستقل جدا می شوند.
+ باتری به برد منطقی و دیگر قطعات لحیم نشده.
اگر دقت نکنید حتماً بعد از باز کردن پیچ های خیلی ریز دستگاه چند تایی را گم می کنید. حواستان باشد جایی که پیچ ها را گذاشته اید محکم عطسه نکنید که پیچ ها به فنا می روند.
- کلی چسب قسمت های مختلف دستگاه را به هم وصل کرده که این امر تعمیر آنها را سخت می کند.
- کانکتور لایتنینگ تبلت به برد منطقی لحیم شده پس خیلی نباید جا به جا شود چون می شکند.
- پیچ های ریز ناپیدا باعث می شود که برای باز کردن دستگاه نیاز به وسواس و دقت زیاد باشد و به علاوه اعصاب راحت می طلبد.

در کل امتیاز تعمیر پذیری آیپد مینی رتینا ۲ از ۱۰ است (۱۰ آسان ترین)

البته اگر آدم با سلیقه ای هستید خیلی سخت نگیرید این دستگاه ها آن قدر خوب و با کیفیت هستند که در صورت استفاده صحیح نیاز به تعمیر پیدا نکنند.